ඇරඹුම
දෙවන සුරඟන පබැඳුම
තෙවන සුරඟන පබැඳුම
සිව්වන සුරඟන පබැඳුම
මේ අතර සිදුවුයේ කුමක්ද?
සාමාන්‍ය කෙල්ල තම නිදි වර්ජිත රාත්‍රියෙන් පසුව සුපුරුදු දිනචර්යාවේ නිරතව සිටිද්දී දුරකතනයේ නාදයෙන් ගැස්සී ගියද, එය නොසලකා උන්නාය. නමුදු සේවිකාව විසින් කැඳවන ලදුව රිසිවරයේ කෙළවරක සිය සවන්පත් තබාගත්තේ ගැහෙන හදිනි.
"මම මේ කුමාරයාගේ සගයෙක්... දැන් කතාකරන්න පුළුවන්ද ?..."
පපුවේ වේගය වැඩිවුවද සාමාන්‍ය කෙල්ල හාත්පස බැලුවේ ආරක්ෂාවට පමණක්ම නොවේ. මෙවන් පැනයකදී ඇගෙන් ලැබෙන්නේ නිහඬතාවයක් බව දන්නා සගයා නැවත කතාකරන්නට පටන්ගති.
"... කුමාරයාට උණ. අන්න ඌ උණ විකාරෙන් ඔයාගේ නම කියනවා."
කුමක් කියන්නද හිතනවාට වඩා විසල් කන්දකට එකවර යටවී ගියා සේ ඈ දුර්මුඛව ගියාය. ඉන්පසුව වෙනදා මෙන් සගයා දෙගොඩතලා යන්නට සිනාසෙන හඬින් සාමාන්‍ය කෙල්ල සාමාන්‍ය සිහියට එළඹියාය.
සිය ප්‍රියතම සුදු පරවියාට හීයකින් විද බිමලු අයෙකු පරිද්දෙන් තද වේදනාවක් තමන් තුලින් ඇරඹී පිටතට එන්නට දඟලනවිට ඇය ඉක්මනින්ම වචනයක් හොයාගත්තාය.
"අහ් !"
"දැන් ඉන්නේ වෙදතුමා ගාව. ඇවිල්ල ඔය කොහෙන් හරි අල්ලලා වත් යන්න. උණ බහී බස බස ගාල."
"මේ......! මගෙන් මුකුත් අහගන්න.."
"විහිළුවක් කලේ අය්යෝ. පුළුවන් නම් එන්න. බොරුවට නෙවෙයි කිව්වේ..."
"පොඩි උණක් වෙන්න ඇති. ගණන් ගන්න එපා කියන්න. මේ.. ආයේ කෝල් කරන්න එපා හරිද?"
"එනවද කියන්න"
