Wednesday, January 21, 2015

136. කුඩයක් සහ බිම්මලක්



ඔබ...
තෙමෙන වැස්සක නොතෙමෙන
රුදුරු අව්වක මුවාවන

මම.....
වැසි සොයා තෙමෙමින් දුවන
ඉර දකින තුරු දින ගනින 
ලිව්වේ වෙලාව එතකොට
බෙදුම් :

13 comments:

  1. UnknownJanuary 21, 2015 at 3:57 PM

    උපේක්ෂට හිතෙන දේවල් ........................... අගෙයි හරිය

    ReplyDelete
  2. ඉවාන් පවුලූශාJanuary 21, 2015 at 4:33 PM

    මූට මොනවා වෙලාද?

    ReplyDelete
    Replies
    1. Mahesh RathnayakeJanuary 22, 2015 at 8:33 AM

      උට මංඥං බං ඉවාන් අය්යෙ ඒක දන්නැද්ද

      Delete
    2. නුවර කුමාරි January 23, 2015 at 10:21 AM

      ඉවානයා : ඉඳගෙන/හිටගෙන/තරයේ/නිරයේ හෙලා දකිමි
      මහේෂ් : හැප් කිව්වේ!

      Delete
  3. Mahesh RathnayakeJanuary 22, 2015 at 8:33 AM

    ඔහ්.....
    පිස්සු වගේ....

    ReplyDelete
    Replies
    1. නුවර කුමාරි January 23, 2015 at 10:23 AM

      'වගේ' යයි යොදන්නේ එවැන්නක් හා සමාන යමක් ගැන කියන විටදීය. 'මයි' කියා යොදන්නේ එවැන්න ඉඳුරාම සමාන නම් ය.
      එබැවින් මෙහිදී 'මයි' යන උපසර්ගය යෙදීමෙන් අර්ථය වඩා නිවැරදි වනු ඇත.

      නිවැරදි වචනය - 'පිස්සුමයි'

      Delete
  4. කල්‍යාණ මිත්‍රJanuary 22, 2015 at 9:08 AM

    වැස්සට තෙමෙන
    අව්වට පිච්චෙන
    කවදාවත් අහස දැකල නැති
    හදවත..

    ReplyDelete
    Replies
    1. නුවර කුමාරි January 23, 2015 at 10:25 AM

      කුඩා වැනි හැඩ
      උනත් එකිනෙකට
      වෙනස් හදවත්..

      Delete
  5. UnknownJanuary 22, 2015 at 10:24 AM

    කොමෙන්ට් වලට රිප්ලයි දාපියව්...!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. නුවර කුමාරි January 23, 2015 at 10:25 AM

      දැම්ම හාන්දුන්නේ.... තරහ අවසර..

      Delete
  6. DineshJanuary 22, 2015 at 8:37 PM

    තේරුණේ නෑ වගේ..

    ReplyDelete
    Replies
    1. නුවර කුමාරි January 23, 2015 at 10:40 AM

      ඒකට කමක් නැහැ... මගේ කවියේ සාර්ථකත්වයට එය හොඳ මිනුදඬුවක් වෙයි. ස්තුතියි.

      Delete

කියවන්න... හිතන්න.... කොමෙන්ටුවක් කොටන්න... ආයෙත් එන්න...

Subscribe to: Post Comments (Atom)