170. අටපට්ටම්

"අන්න බලහං පුතේ
උනුත් ආසයි මෙව්වා කොරන්නට "

අටපට්ටම මට දෙමින්
නැන්දා හිනැහී කියයි මට...

දුන්නු අටපට්ටමට සෑහෙන
මොණර කොලයක් පතාගෙන
බලාගෙන හිඳියි
'මොහොමඩ්' මා දෙස

169. දුහුල් මලක්?

හදිසියේ තණ අතරින් නැගී
වරපටින් බැඳි මා අතින් ඇද
බදා සොලවනු කිමද 'තුරු ගස?

අන්බිමක මුල් අදිනු දැක දැක
කිසිවිටෙක මුවගින් නොබැන මට
මැකීගොස් හදිසියේ ගිනිවැද
දුබල තැනකින් හසුවුනිද අද?

168. ~~~ ප්‍රබන්ධ~~~ - ඉතිරිය

මුල් කොටස 


"පිස්සු කොල්ලෙක්නේ.... "

මම ශිවා දිහා බලලා ඔහුගේ එක උරපත්තකට තට්ටුවක් දැම්ම.

"...... පිස්සු නැතුව ඉන්න ශිවා. දැන් ගිහින් මොනවා කරන්නද?"

මේ වගේ පාලු වත්තක තමන්ගේ නිවාඩුවක් ගතකරන්නට තෝරාගන්න එක තරම් ඔලමොට්ටල වැඩක් මට නම් හිතාගන්න බැහැ. එහෙම දුවන් යන්නේ ලෝකෙන් ඈතට දුවගෙන ගිහින් හැංගෙන්න හේතුවක් ඕනේ උන්ට විතරයි මම හිතන්නේ.

මගේ දිහා පොඩි වෙලාවක් බලාගෙන හිටපු ශිවා මුකුත්ම උත්තරයක් දෙන්නේ නැතුව හිනා උනා. මාව උන්තැනම ගල් උනා වගේ උනේ ඒ හිනාවට. මගේ විලාසය දැක්ක ශිවාගේ හිනාව ඒ එක්කම තොල් පියවිල්ලකින් කෙලවර උනා.

"නෑ මිස්....."

මට නෝනා කියවිල්ල ගැන මම නොයෙකුත් දේවල් කිව්වට පස්සේ ශිවා ස්වයන් තේරීමකින් මාව 'මිස්' කරන්නට හිතලා තිබ්බ.

167. ~~~ ප්‍රබන්ධ ~~~

අලුතෙන් ගෙනාපු සපත්තු දෙක ආයෙමත් මම කකුලේ දාල කාමරේ දොර ගාවට එනකල් ඇවිදගෙන ආව. 'ටොක් ටොක්' ගාමින් සපත්තු දෙක ඇවිදන් ගිහින් නතර උනාට තවත් ටොක් ටොක් සද්දේ ඇහෙනවා. මම ඇහුම්කන් දුන්නේ කොහෙන්ද ඒ සද්දේ එන්නේ කියල.

ෂොපින් ගිහින් ගෙනාපු ඇඳුම් ටික ඇඳ උඩ පුරෝගෙන, මුලින්ම අඩවන් කරපු ජනෙල් පියන් දෙක ගාවට ඇඟිලි තුඩු වලින් ඇවිදගෙන ගියපු මම හෙමින් ජනේලෙට තල්ලුවක් දැම්මේ ඒ 'ටොක්' ශබ්දය පෙරිලා එනවා කියලා මම අනුමාන කරපු ඉලක්කය හොයන්නමයි.

තේවත්ත හරහා තියෙන සිහිලස ගුලිකරගෙන හිටපු හුලන් පාරක් ඒ අවසරයෙන් මගේ කාමරේට පැන්නේ මිනිත්තුවක්වත් අපතේ යවන්නේ නැතුවයි. මගේ ඇස්දෙක අඩවන්ව ගිහින් අමුතු කිතියක් එක්ක සෘන්ගාරයක් මුළු සිරුරම සලිත කරගෙන පිබිදුනා.

පමාවූ ඒ මිනිත්තුවට මම හොයපු 'ටොක්' ශබ්දය අතුරුදහන්ව ගිහිං ! මම ඈතට දිවෙන තේවත්ත පුරා ඇස් ගෙනිච්චේ හෝඩුවාවක් හොයන්නම නෙවෙයි. එතකොට මගේ ඇස ගැටුනේ ටොක් ශබ්දයේ අයිතිකාරයයි වැඩියෙන්ම සැකකලහැකි රුවක්...

166. අලුත් වැස්සක්...

මම ඔබව සොයමි....

වරෙක හිස් කඩදාසි කොලයක, වරෙක අළු-සුදු කෝලා සෙල්ලම් බඩුවක පසුපසට වී ඔබ ඇතැයි බියෙන් මම ඒවා අතින්වත් නොඅල්වමි. යලිත් ඔබ නැතැයි කියමින් නින්දට පෙර සුරංගනාවන්ට චෝදනා ගොනු කර තබායමි. නැවත සිහිනෙන් ඇවිත් පිහාටුවකින් ඇන මා බිමහෙලුවා යයි කියමින් දින ගණනක් දෙස් දෙවොල් තබමි.

දියසලකුණක් සේ ඒ සියල්ලටම ඇතුලෙන් නිරුපද්‍රිතව ඔබ ඇත්දැයි ඉඳහිට අතගා බලමි.

මේ කුරිරු සැලකිල්ලෙන් මරණිය කැළලක් නොඑන්නට ඔබ වගබලාගත්තේද?
නැත්තම් ඇත්තටම මිරිදිය කුඩමසෙකු සේ තණපත් අතරේ සැඟව හෝ ඔබට ඉන්නට හැකිවිද?
ඉඳහිට උනත් මුළු දියකඩිත්තම කළඹමින් ඔබ සොයා නිහඬ ඔබ සම්මුඛ වීමෙන් පසුව තොරතුරක් හෝ නොවිමසා ඔබට යන්නට හරින්නට මට හැකිවුණේ කිනම් අරුමයක් නිසාද?
මේ සියල්ලටම ඔබට උත්තර දියහැකිද?

රුදුරු සීතල මා දවාලන බව දන්නා බැවින්, කිසියම්ම මොහොතක ඔබ කවුළුවෙන් එබෙනු ඇතැයි සිතමින් , බොරු හේතුවකට කවුළුව ඇරතබා හිඳිමි. අහම්බෙන් මෙන් එලෙස එන විට සුපුරුදු ලෙසම කබායෙන් එලියට විහිදෙන උණුහුමක් ඔබ රැගෙන එන බව මම නොදන්නවා සේ හිඳින්නට තිරකරගනිමි.

165. නපුරු සුන්දරී

මම කැමතියි මේ විදියට
උඹගේ නපුරු එරවිල්ලට...
හිනාවක් නැති මූණට....
මං දකිනකොට හැකිලෙන ඇහිබැමට.....

පුයර තවරන් ඉන්නෙක
කිතිකවන සුවඳ ඉහිරන එක
එකා පිට එකා හැරෙනෙක
කටුවක්ය නින්ද නැතිඑක

164. ~~~ හිම දේශය ~~~

ළඟකදී ආසහිතෙන වැඩක් කරන්න ලැබුනා.


ඒතමයි පොඩි එකෙක්ගේ උපන්දින සාදයක තීම් එකක් කරන්න ලැබුණු එක. කාඩ් එක පටන් සියල්ලම කලේ මගේ අතින්.

මේ තියෙන්නේ කාඩ් එක.

මේ තියෙන්නේ පිටත.

කාඩ් එකේ හිමපියල්ල ( snow flakes) කාඩ් එක එහා මෙහා කරනකොට කැරකෙනවා. මේ ජාතියේ කාඩ් වලට කියන්නේ Spinning cards කියලා.

සුරංගනා කතාවකි -6

ඇරඹුම

දෙවන සුරඟන පබැඳුම

තෙවන සුරඟන පබැඳුම

සිව්වන සුරඟන පබැඳුම

පස්වන සුරඟන පබැඳුම


සුරංගනා කතාවල ඉන්නා කුමාරවරු කිසිවෙක් තම පෙම්වතියගෙන් 'ආදරේදැයි' අසා තිබෙන බවක් ඔබ අසා තිබෙනවාද? මේ කුමාරයා ඒ ගැන දැනගෙන නොසිටීම කොතරම් අභාග්‍යයක්ද? නැතිනම් ප්‍රේමයක් පිළිඹිබු වන අයෙකුගෙන් හාදුවක් සොරකම් නොකොට ආදරය ඉල්ලන්නේ නැත.

"ඔයාගේ හිතේ එහෙම අදහසක් තියෙන බවක් මම හිතුවේ නැහැ....."

සාමාන්‍ය කෙල්ල ඉවත බලාගනිමින් පැවසුයේ ඒ වදන් ඔහු දෙස බලාගෙන කියන්නට තරම් චිත්ත ධෛර්යයක් ඇයට නැති නිසා පමණක්ම නොවේ. ඒ වචන එක්ව ගත්තත්, වෙන් වෙන්ව ගත්තත් මුළුමනින්ම මුසාවක් බැවිනි. වැකිය අවසානයේදී කුමාරයාගේ දීර්ඝ සුසුම සිය සවන් අසලින් ගමන් කරද්දීම ඔහු ඒ බව දත් බවද ඇයට වැටහුණි.

"... ඔයා කුමාරයෙක් කියලා දන්නවනම්.. මම කීයටවත් ඔයත් එක්ක ඔතරම් සමීප වෙන්නෙත් නැහැ"

අඳුරු මුල්ලක සිට සිය නිදහසට කරුණු අතපත ගාමින් අතට අහුවෙන යමක් කියන්නට ඇයට සිදුවිය. අසාර්ථක ප්‍රයත්නය දෙදෙනාම නිහඬවම වින්දෝය. නිහැඬියාවෙන් තවත් තත්පර කිහිපයක් ගතවිය.

"කමක් නැහැ... ඒකට කමක් නැහැ....."

කුමාරයා තම මිටිකරගත් අත්ලෙන් සිය නළල් තලයට කිහිප වරක් තට්ටු කරගනිමින් කීවේය.

"ඔයා.... කැමති කාලයක් ගන්න.. කමක් නැහැ"

සාමාන්‍ය කෙල්ල අඳුරු මුල්ලේ ගොළුවුවාය. කතාකරන්නට හෝ කියන්නට යමක් හොයමින් ලතවුනාය.

"ම.. මාඅ.. ම.."

"ඒ මොනවා උනත් මගෙත් එක්ක තරහ වෙන්න එපා. මට ඔයාව බලන්න එන්න එපා කියන්න එපා"

මන්තර කාරිය ප්‍රවේසමෙන් බලාගෙන උන්නේ සාමාන්‍ය කෙල්ල කවරක් පවසනු ඇතිද කියා මිස කුමාරයා යමක් සිදුකරනු බලාපොරොත්තුවෙන් නොවේ.

සුරංගනා කතාවල කාලය ගැන කියන්නේ සපත්තු ගෙවෙන ප්‍රමාණයටය. සපත්තු ගෙවුනේ අඩුවෙනි. කාලය ගතවුනේ ඉබි ගමනිනි. නමුදු කැලැන්ඩර කොළ දුසිමකට ආසන්න ගණනක් කැඩී ගොස් තිබිණි.

හදිසියේම වැහිබිරුමක් ඇරඹුණි. කුමාරයාගේ මාළිගයේ ඉහල මාලයේ විසිත්ත කාමරයෙන් එය ආරම්භ වී තිබිණි.

"පුතා.... උත්තර දෙන්න බැරිද?..."

කුමාරයා උත්තරයක් ඇති ප්‍රශ්නයකට උත්තර නොදී සිටියේ සිතමතාමය. මව් බිසව මඩනා ලද සිනහවකින් ඔහු දෙස බලාසිටිනවා කුමාරයා නොදකින්නට තිබුනේ සරල හේතුවකි. කුමාරයා බොරු කියන විට කොහොමත් එලෙසය.

".. කාටද පුතා මේ බොරු කරන්නේ? මොකටද ?..."

මව් බිසව එලෙස කියාගෙන තරප්පු පෙළ නිමකරමින් පහල මාලයට ගියාය.

"... පිය රජතුමාගේ හැටි දන්නවනේ... කරන දෙයක් අද හෙටම කියන්න වෙයි. "

පහල විසිත්ත කාමරය පුරා විසිරුණු ඇගේ කටහඬ ඉහල මාලයට ඇසුනේ දෝංකාර දෙමිනි. කුමාරයා සිය යහන්ගැබට වැද දොරපියන් අගුළු දමා ගත්තේය.

*********************************

"ගොන් බඳින කණුවක් උඹ නම්"

සිය යෙහෙළියගේ ක්ෂණික ප්‍රතිචාරය ශරීරයේ කොතැනක හෝ සිට දෝංකාර දෙනවා සාමාන්‍ය කෙල්ලට දැනෙන්නට විය. එය පිටතට නොයන්නට ඇය කෙටි හුස්මවල් පිටතට හෙලන්නට සැලකිලිමත් වුවාය.

"පිටින් මෙහෙම පෙනුනට මම ඇතුලෙන් ගොඩාක් වෙනස් කෙනෙක් කුමාරයෝ..."
"මම ඒක දන්නවා. දැනගෙන තමයි මේ හැමදෙයක්ම කරන්නේ"

"මට හිතෙන්නේ අපි ආයේ මුණගැහෙන්නේ නැතුව ඉන්නවනම් ගොඩක් හොඳයි. කොහොමත් මම නගරෙට යනවා"
"නගරෙට එන එක කොතරම් හොඳද? මට එහෙ ලේසියි.. මෙහෙ ඔයා ඉන්නේ පරාන බයෙන් නේ?"

"මම කොහොමත් නගරෙට ගියහම හොඳ කොල්ලෙක් හොයලා යාළුවෙනවා"
" ( උගුර එකවරම සිරවී, පසුව) මට වඩා හොඳ කෙනෙක් හොයාගනිද? විශ්වාසද? නගරේ කොල්ලෝ නරකයි දන්නවද?"
"ඔයත් ඉතින් නගරේ කොල්ලෙක්නේ... මම නගරෙට ඇවිත් ඉන්න ගමේ කොල්ලෙක් හොයාගන්නේ"
- ඇස් හීනිකර , දත් නොපෙන්වා සිනහවක් -


මේ දෙබස් කොටස් එකම ආකාරයෙන් ප්‍රතිරාව වන සිග්‍රතාවය වැඩිවන අවසන් සතියක අගකදී සාමාන්‍ය කෙල්ල නගරයට සංක්‍රමණය වුවාය.

මන්තර කාරිය සිය නියෝජිතයා පිටත්කොට සැනසිල්ලේ නින්දට පිටත්ව ගියාය.

ඇය නින්දෙන් අවදිව පැමිණෙනවිට සියල්ලම යහතින් සිදුවී පැවතුනි.

මන්තර කාරිය සැනසුම් සුසුමක් හෙලා සිය බෙහෙත් මුට්ටියෙන් ගත් කසාය කුසලානකයට පිරවුවාය.අසල කටාරම අද්දර තබා තිබුණු රිටෙහි වසා උන් සිය මන්තරකාර පක්ෂියාගේ හිස යන්තම් අතගා සිහින් සිනහවකින් සංග්‍රහ කළාය.

"මම කිව්ව දේ ඇහුව නැති එකී.... හික් හික්.... දැන් බලාපන් සිද්ද වෙනදේ"

ඇගේ සිනහවේ දෝංකාරය මුළු කුටිය පුරාම වූ විදුරු බඳුන් කම්පනය කරවන්නට පවා සමත් විය.

************************************

මතු සබැඳි 

ගුරු වෙරි - 2

සංසාරේ කොතනකවත් මම ගුරුවිරියක් වෙන්ට හිතුවේ නැහැ කියල මෙන්න මෙහෙම මම ලිව්වා....


දැන් ඉතින් ඉතිරි ටික....

ඔන්න ඉතින් මුලින්ම මට එන්න කියල ගියපු දවසේ මම උදේ කඩියා වගේ දුවල පැනලා ලෑස්ති වෙලා වෙලාවටත් කලින් ගියා ක්ලාස් එකට. මම ඉතින් සුවච කීකරු, වැදගත් කෙල්ලෙක් වගේ වාඩිවෙලා හිටියා රිසෙප්ෂන් එක ගාව තිබ්බ පුටුවේ. මට එතන වාඩිවෙලා ඉන්න කියලා සර් වෙන වෙන වැඩ වලට එහෙ මෙහෙ දුවනවා.

මමත් ඉතින් වලිගෙ අහුවෙච්ච රිලවා වගේ වාඩිවෙලා වටපිට බලබල හිටියා. ඔන්න පැය බාගයක් ගියා.... පැයක් ගියා.... පැය එකහමාරක් ගියා...... කෝ බොලේ කියපු කෝස් එකේ පටන් ගැනිල්ල ?