248. කහපාට පෙම

අදත් මම එලියට බහිනකොටම... ඈතින් පේනවා හිටගෙන ඉන්න ඈ... මගේ හිත ප්‍රබෝධමත් වෙන එක අහන්නත් දෙයක්ද? දිලිසෙන කහපාටක් තියෙන ඇඳුමක් ඇඳලා , හිකි හිකි ගගා හිනා වෙන ගමන් ඇස්කොනකින් බලලා හිනාවෙන ඈ  දකින එක තරම් මිවිතක් තියෙයිද මම වගේ තනිකඩයෙක්ට?

හැමදාම උදෙන්ම එලියට බහින්න ඒ වගේ හිනාවක් උත්තේජනයක් සපයනවා කියල හිතන එක අමුත්තක්ද?

රත්තරන් පාට හමක් තියෙන එක හරියටම හිතාගන්න බැරි ඇගෙන් විහිදෙන කහපාට ආලෝකය හින්දමයි. හිමිදිරි පාන්දර සිහිලැල් අව්වෙන් තවන සිරුරක් රත්තරන් පාටම ඇති.

ඒ හැමදෙයක්ම වහගෙන බබළන්නේ ඇගේ ඇඳුම. හැබෑටම කහපාටට ලොබවෙච්ච කෙල්ලෙක් මම මේ දැක්කමයි. එකදිගට , එක එක මොස්තරෙන් මැහුවට ඈ අඳින්නේ දීප්තිමත් කහපාට. ඇස්දෙක වශීකෘත කරන ඒ කහ පාටට මම මෙතරම් ආසාකලේ නැහැ මිට කලින්.

ඇත්තමයි, කහපාට බබළන්නේ ඈ නිසා කියල මට හිතෙන්නේ ඒ හින්දයි.


බලාගෙන ඉන්නම බැරිතැන මම කලේ ඇගේ පින්තුරයක් ගත්ත එක. මම පින්තුරයක් ගන්නවා කියල වගේ වගක් නැතුවම එයා ආයෙත් දෙපැත්තට පැද්දෙමින් 'හිකි හිකි' ගානවා


මේ ඉන්නේ ඈ !

ප.ලි. 


හැමදාම උදේට , කහපාට මල් පිරිච්ච මේ ගස් දැක්කම මට ඇතිවෙන්නේ පුදුම රෝමාන්තික හැඟීමක්. සමහර වෙලාවට මම සංවාදයේ යෙදෙනවා, එයත් එක්ක තනියෙම. ඒ හැඟීම විස්තර කරන්න බැහැ. කොටිම්ම 'හිකි හිකි' ගගා හිනාවෙන ලස්සන, තරුණ කෙල්ලෙක් දැක්කම කොල්ලෙක්ට දැනෙන හැඟීම වගෙයි.

හැමදාම මම මේ ඇහැළ ගහට පුදුමාකාර විදියට ආදරෙයි. සමහර වෙලාවට කපුරු මල් එක්කත් මට මේ ගණුදෙනුව නොකර බැහැ.


පිස්සුය කියල හිතුනත්, කවුරු ගණන් ගන්නවද?