221. ඌ ඌ ඌ ඌ අම්මෝ

තුක් විතරක් මුසල බල්ල... අදත් කෑගහන්න පටන් අරගෙන.

එක අතකට ඌ මක් කරන්නද? දඩාවතේ යන බල්ලෝ එහෙම යන්න නොදී උන්ට පිහිට වෙන්න කියල, ගෙදරකට ගාල්කරවගන්න හිතල මිසිස් ගුරුසිංහ ඌව දරුකමට හදාගන්න හිතල ඇතිකලාට , එහෙම පුළුවන්ද බල්ලෝ හදන්න? එක්කෝ දඩාවතේ යන්න දෙන්න ඕනේ, නැත්තම් දවල් වරුවේ ගෙදර ඉන්න කාලෙක එපැයි බල්ලෙක් උනත් ගෙනත් දාගන්න.. නැද්ද?

කණ්නාඩිය ඉස්සරහ මම බලන් හිටියේ අදවත් මේකෙන් මාව නැතුව වෙන එකෙක් පෙනෙයිද කියල නිකමට හිතන ගමන්.

ඇත්තටම වෙන්න බැරිද? නෑ මම කියන්නේ අර හිම කුමාරිගේ පච නොකියන කණ්නාඩිය වගේ නැතුව ඉඳල හිටලවත් පචයක් කියල හරි මාව රවට්ටන කණ්නාඩියක් තියනෙක වටිනවා.  පුලුවන්ද මේ කෙරුවාව කරන්න, ඒ කියන්නේ එකම මුණ දැක දැක , නොදැක්කා වගේ ඉන්න? ඊටත් ඒක තමන්ගෙම මුණ වෙච්චිකොට!

මම ඇස්දෙකේ පාමුල තියෙන පුංචි කුහරෙට නියපොත්තෙන් ඇනල බැලුව. හරියට හරි, එතන තියනවා හොඳ කබ තලියක්ම. ඔන්න දැන් මම ඇස්දෙක සුද්ද කරන්නෙ නැතුවම මුණ හෝදන්න යනවා.

මුණ හෝදන වෙලාවට ඒක කරන්නේ. මගේ නැහැනේ එකම දේ දෙපාරක් කරන ගතිගුණ. වන් ෂොට්!

වන් ෂොට් දැන් මොකක් කරනවද දන්නේ නැහැනේ.. ඉස්සර නම් කොයි වෙලෙත් කැමරාව ඉස්සරහ. නෑ මම මේ කිව්වේ ඇක්ෂන් කියන එක ඉස්සරහ නෙවෙයි, මිඩියා කැමරා එක ඉස්සරහ. මට බැහැනේ ඔය කැමරා ඉස්සරහ වැඩ.

අප්පා... අදත් දොර ඇරලනේ නිදාගෙන තියෙන්නේ. බාත්රුම් එකෙන් කැරපොත්තෝ ආවද දන්නේ නැහැ කාමරේට. ආවත් මොකද, කටේ වහන්නේ නැත්තං .

කණ්නාඩිය කතාකරනවා නම් හොඳයි, නැද්ද? මම කියන්නේ බාත්රුම් එකේ කණ්නාඩිය නෙවෙයි. කාමරේ තියෙන එක. බාත්රුම් එකේ එක නම් කට ඇරපු ගමන් කියයි දන්නා කුණුහබ්බ ටික ඔක්කොම. හෙහ්..

කොහොමත් දොර වහගත්තම බාහිර ලෝකයෙන් වහන්වෙලා ඉන්න පුළුවන් ස්වාධිනම , අතිරමණිය තැනක් තමයි බාත්රුම් එක. ඒ හින්ද කතාකරන කණ්නාඩියක් තියාගෙන ඉන්නෙක ඇත්තටම ජිවිත අවධානමක් තියෙන දෙයක් වෙන්න පුළුවන්.

හැඃ මේ මොකද්ද?



මම ආයෙමත් කණ්නාඩියට එබිලා බැලුව.

බෑ බෑ  මේක වෙන්න බැහැ... කොහොමටවත් වෙන්න බැහැ.
බැහැ කිව්වට ඔය දැන් වෙලා තියෙන්නේ....
ඒ උනාට වෙන්නම බැරි දෙයක්...
මොකක් උනත් හිතාගන්න බැරි දෙයක්...
හත්වලාමයි දැන් මම මොකද්ද කරන්නේ..
මොකක් කරන්නද ඉතින්, මගේ පාලනයෙන් තොරයි..
එහෙමයි කියල මුකුත් නොකර පුලුවන්ද...

කෝ බලන්න... අනේ ඔව්.. හීනයක් නෙවෙයි. ඇත්තටමයි...
ඔය.. කොනිත්තගෙනත් බැලුව.. හීනයක් නෙවෙයි ඇත්තටම මට වෙලා තියෙන්නේ..

අනේ දෙය්යනේ.. දැන් මම මොකද්ද කරන්නේ....

ඒක වෙලා තිබ්බේ මගේ නහයට හරියටම දකුණු පැත්තෙන්, නිකටෙන් අඟල් තුනක් ඉහලට, කම්මුලේ මැදට වෙන්න..

මගේ දෙය්යනේ..
මගේ මුණේ කුරුලෑවක් ඇවිත්!!


දැන් කොහොමද මම ලෝකෙට මුණදෙන්නේ. ඉලව් මුණදෙවිල්ලක් කියනවා, කොටින්ම මම දැන් කොහොමද වැඩට යන්නේ? කන්නේ , බොන්නේ? කොටින්ම මගේ ජිවිතේ ගෙවන්නේ කොහොමද?

'ටී... නනා... ටී  නනා... ටිනිනි නන නන ටි නනා....'

මගුල් චුන් පාන් කාරයා ආව. නොදකින් ඕකා හැමදාම එන්නේ මම බාත්රුම් යන වෙලාවටමයි.

වතුර මුණේ ගෑවෙනකොට පට්ටම හීතලයි.

අපොයි පරිස්සමෙන් යකොව්.. කුරුලෑව! ඌඌ ඌ  ඒක නම් රිදෙනවා බොලේ නහුතෙටම...

සබන්? එක්කෝ සබන් ඕනේ නැහැ, ආයෙමත් ඔන්න ගනිල්ලකෝ වෙන ජාතියක ෆේස් වොෂ්, චික් ඉතරක්, ගිය සතියේ ගෙනාව විතරයි. සතියෙන් ආයෙමත් එකක් ගන්න? අඃ එක්කෝ ඔය මගුල තමයි හේතුව! අන්න හරි....

අම්මොව්.... රිදෙනවා මේ මගුල් පිම්පල් එක... අම්මෝ මුණ නම් පිහන්න බැහැ , කැඩෙයි ඒක !

ඇඳුම උනත් ඔලුවෙන් පහලට ලේසියෙන් දාන්න පුළුවන් එකක් අඳින්න වෙයි. කෝ ඉතින් මම ගිය සතියේ ගත්ත අලුත් එක අඳින්න හිතාගත්ත විතරයි මේ මගුල් පිම්පල් එකක් ආව. අම්මොව්... රිදෙනවා නෙවෙයි ඇදුම් කනවා... ඌ ඌ ඌ

'...ජපානයේ නිල සංචාරයක නිරත අගමැති තුමා ප්‍රකාශ කළේය....'
හෙහ්.. ඒකට ඉතින් එහෙ යන්න ඕනය? මෙහෙ ඉදන් කොන් කෝල් එකක් හරි වයිබර් පාරක් දැම්මනම් හරි මදිද? හම්මේ මේ පිම්පල් එක, ඌ ඌ... මේකට විසබීජ ගියොත් නම් ඉවරයි. අම්මෝ.. කෝ මේ ටිෂු...

ඊ ටිෂු දාගෙන කොහොමද පාරේ යන්නේ... කෝ මේ ප්ලාස්ටර්.. බෑ බෑ ... ප්ලාස්ටර් එකක් නහය ගාව? කොහොමටවත් බැහැ... ඕනේ නැහැ මෙන්න මෙහෙම වහගත්තම..

'.... ඝාතනයට සම්බන්ධ කිසිවෙකුත් තවම අත්අඩංගුවට පත්ව නැත'
'ඒයි .... මේ... අර මියුසිකල් එකට යන්න ටිකෙට් දෙකක් ගේන්න ඈ'
අපෝ අර ඩල්සි නෝනගේ වැඩේම ඒ නාකි මනුස්සයට එක එක එව්වා ගේන්න කියනඑක. අද නම් හැංගිලා යන්න ඕනේ. නැත්තම් ටොපිය මට තමයි ලැබෙන්නේ.

ඌ ඌ මේ පිම්පල් එක... අපෝ එහෙම වහගෙන යනකොට හරියට ඝාතන සැකකරුවෙක් වගේ. මෙහෙම වත්...

'... ඩිජේ අරා සමඟ පැස්බරා.... හැක හැක හැක'

නොදෝමකින්... අදත් අර මල ඉලව්ව දාගෙන නිල්මානෙල් ඇන්ටි. හැබෑටම කෙල්ලෝ කොල්ලොන්ගේ විහිළු වලට හිනාවෙන වයසක්ද හැබෑට? ඌ ඌ... පිම්පල් එක... ඔන්න කෙහෙල්මල් ට්‍රේන් එක එන වෙලාව.

හුප්! තව ඩින්ගෙන් පිම්පල් එක...

කෝ මේ ලේන්සුව.. තදකරල තියාගත්තම හරි. නැත්තම් කැඩුනොත් එහෙම

දොහ්... ක්ලික් ක්ලික්...
 වැහුනද මන්ද දොර? ඔන්නොහෙ..

'අනේ ස්පයිඩර් අය්යා...... මොනාද අනේ ඔය කට පුරාම.... ආ? චීයා ..... හැක හැක හැක.. හොක හොක... ආ ඒ මේ මකුළුදැල්...'

ඩක ඩොක... ඩක ඩොක...

ඌ.. ඌ මගේ පිම්පල් එක...

අම්ප් ! තව ඩින්ගෙන් වැටෙනවා, එදත් මෙතනම තව ඩින්ගෙන් වැටෙනවා.. අනේ මන්ද මේ පඩිපෙළ කවද හදයිද කියල. නිල්මානෙල් ඇන්ටිට චැනල් එකකින් වත් කියක් හරි ලැබුනොත් තමයි මේ පඩිය හදන්නේ හුහ්.. ඌ ඌ මේ පිම්පල් එක...

ඔන්න එනවා මුසලය ඉස්සරහටම

"ආ... කොහොමද?"
"හොදයි අංකල්.. මට පරක්කු වෙනවා වැඩට යන්න. යන්නම් ඈ "

'හම්ප්'

"බලාගෙන බලාගෙන ළමයෝ. එක අතින් පුලුවන්ද? ඇයි මොකද්ද.."

මම දඩස් ගාල ලේන්සුවෙන් මගේ පිම්පල් එක වහගත්ත. මෙන්න මු බලන් ඉන්නවා අයිඑස් අයිඑස් එකෙක් දිහා වගේ. බෑ බෑ කොහොමටවත් මේ මිනිහගේ ඇහැට ගැටෙන්න දෙන්න බැහැ මේ පිම්පල් එක.. ඌ ඌ  රිදෙනවා අය්යෝ...

"... කැපිලද ? තුවාලද?"

මම පැන්න පාරට ආයේ නැහැ ඔය මකුළු මෑන් පරාදයි.

බස්සෙක බස්සෙක... අම්මෝ අද නම් පොල් පටොල වගේ...

'බයින්ඩ ... බයින්ඩ  බයින්ඩ ................. බයින්ඩ  බයින්ඩ බයින්ඩ..... '

මුට බන්නවගන්න තියෙන ආසාවක්.....

' ආ නගින්න නගින්ඩ නගින්ඩ..................... පස්සට යන්ඩ... ඔතනින් ඉස්සරහට යන්ඩ.. අය්යෝ නංගි ඔතන හිරකරගන්න එපා එහාට වෙන්ඩ අප්පා... මොකක් කරනවද ඔතන මාතයා.... ඔතනින් එහාට වෙන්ඩ ටිකක්.. ආන්න ඒම.... නගින්ඩ නගින්ඩ..... ඔය අතෙන් නෙවෙයි මේ අතෙන් අල්ලාගෙන එහාට හැරෙන්ඩ අප්පා පවු නොදී... මොකද්ද මේ අතක් නමාගෙන කරන්නේ...'

මුට මොකද මම මගේ අත කොතන තිබ්බම. කොන්දා මගේ අතේ එල්ලෙන්නේ හරියට ඌ කවදාවත් නැමිච්ච අතක් දැකල නැතුව වගේ. යකෝ මේක මගේ අත !

ඌ ඌ මගේ පිම්පල් එක...

කමක් නැහැ තව හෝල්ට් දෙකක් යනකොට හන්දියෙන් කට්ටිය බහිනවනේ.. එතකොට නිදාගන්න තරම් ඉඩ!

මේ මොකද මේ? මගේ ළඟ ඉන්න එකා කන්න වගේ බලන්නේ. මම ඉතින් කම්මුලේ මගේ අල්ලෙන් තදකරගෙන තමයි හලෝ ඉන්නේ. පේන්නේ නැද්ද? මුගේ හුස්ම වැදිලා පිම්පල් එකත් දැන් ටොඹ සයිස් වෙනවා.

දුම්බීම තහනම්
මේ අසුන ගර්භනී මවට පිරිනමන්න
ස්පරෝස් නර්තන, බොරැල්ල, මිගමුව, නුගේගොඩ, පාර්ටි ඩාන්සින්.. අදම ඇතුළුවන්න. නර්තන කණ්ඩායම් වලට බැඳෙන්නට නම් අමතන්න
'ඔව් අනේ.. බස්සෙකේ හිරවෙලා ඉන්නේ. පස්සේ ගන්න.. බායි.. බායි බායි..'
'සල්ලි ගන්න සල්ලි ගන්න.. පස්සෙන් සල්ලි ගන්න. මොනාද නෝනා සල්ලි අරගෙන එපැයි බස්සෙකට නගින්න... කෝ ඉක්මන් කරලා...'

යකෝ මු නිකන් හරියට දඟලන්නේ මෙතන ළමයි වදන එකක් හැන්ඩ්ල් කරනවා වගේනේ. මටත් මහා අමුතු බයක් දැනෙනවා දැන්... දැන් ළමය මගෙද ??

'... කෝ කෝ සල්ලි ගන්න... හන්දියේද? හා එහෙනම් රුපියලක් පස්සේ ඉල්ලගන්න... කෝ ගන්න ගන්න... කොතනද? හා රුපියල් දෙක පස්සේ දෙන්නම්. ඉල්ලගන්න. අර අතන මාතය... කීයක්ද? මේ වැලමිට එහාට කරගන්ඩකෝ.. කෝ සල්ලි ගන්ඩ'

මම අනික් අතින් සල්ලි දෙන්න හදනවා හදනවා කෝ අනිත් අත හොයාගන්න ටිකක් අමාරුයි.

'හ්මප්.... හ්ම්ප්..'
මගේ කට තදවෙලා අතට. ඔන්න අර මහා වංගුව හරියේ වෙන්න ඇති.

'...... ඩිෂ් ඩිෂ් ඩිෂ්... පෙම් සිහිනේ...........ඒ.ඒ.ඒ..... මා සැඟවූ මා.. ආ..ආ.. යා.. ආ..ආ..  වී........... ඊ.... ඊ.. ඊ... ඊ................ '
'සල්ලි ගන්න.. සල්ලි ගන්න ඉක්මනට.... ඉස්සරහට යන්න අප්පා මෙතැන පොරකන්නේ නැතුව... පොකැට් කාරයෝ ආවොත් ඔන්න ඉතින් මම දන්නේ නෑ.. ආයේ කිව්වා කියන්න එපා.. හුම්ප්... මොකද්ද මේ වැලමිටක් එන්නේ.. ඕක පින්සිද්දවෙයි එහාට කරගන්නවා.... '

'.... ඒ තැනු..ඌ ඌ ... මාලිගා... ආ ආ ආ...  සුන්වෙලා ගිය දිනේ.. ඒ.... අඬන්න කඳුළු..'

'බයිනවද? බයිනවද? බයිනවා නම් බැල් එක ගහල ඉස්සරහ දොරට යන්ඩ...මෙතන පොරකන්ඩ එපා.. ඉස්සරාහින් බයින්ඩ... ඉස්සරායින් බයින්ඩා.........'

ඌ ඌ මගේ පිම්පල් එක... අත තදකරන්න බෑ අම්මෝ... රිදෙනවා

'.. යන්න ඔබ ගියා.... ආ..ආ...ආ.... පෙම්සිහිනේ.......ඒ....ඒ...ඒ.......'

"හුම්ප්... මේ අත පොඩ්ඩක් ගන්නවද?"

මට ඉබේටම අත ගන්න කලින් ඌ අතත් කඩාගෙන , මාවත් පෙරලගෙන ගියානේ... ඌ එක්කම උගේ පතරංග බෑග් එකට මගේ ඔලුගෙඩිය පැටලුනේ ඒ එක්කමයි. මමත් අර නාවන්න ගෙනියන බලු  තඩියෙක් වගේ ඉබේම උගේ පස්සෙන් ඇදිල ගියේ ඔලුවත් පාත්වෙලා.

'ඌ ඌ මගේ කොන්ඩේ... ඌ ඌ... ආ... ආ '

ඌ ඌ මගේ පිම්පල් එක... අත තදකරන්න බෑ අම්මෝ... රිදෙනවා

'ආ.. ඌ... ඌයි..'

'අම්මටහුඩු මගේ කකුල..'

මගේ මුනෙන් අත ගිලිහිලා ගිහින් කොහේ නතර උනාද මන්ද..

හත්වලාමයි... මගේ පිම්පල් එක!!!

යටිගිරියෙන් කෑගැහිල මම දීපු ලතෝනියට බහින්න හිටපු අයයි , බහින ගමන් නගින උන්ට වෙට්ටු දාන අයයි , නගින්න කියල හිතාගෙන බහින උන්ට සාපකරන අයයි ඔක්කොම ජිනීවා මානව හිමිකම් කවුන්සිලේ උන් ටිකක් වගේ උන්ගේ පීරිසි ඇස්ගෙඩි ටික මගේ පැත්තට හැරෙව්වා..

ඊළඟ තප්පරේ මගේ දිහා බලාගෙන උන්නු එකෙක් ඇරෙන්න අනිත් උන් ඔක්කොම ආයෙමත් බස් එකේ දොර තිබ්බ පැත්තට පොරකන්න පටන් ගත්තා උනත් මම කේක් හිරවෙච්ච කවුද බොල ඇලිස් වගේ අමුතු සද්දෙකින් මොර දුන්නා.

'ශනිදා.. අද අදිනවා... අද අදිනවා..... කෝටි තුනයි, රුපියල් විස්සයි.. කෝටි තුනයි'

මගේ කම්මුලෙන් ආවේ  ඇඟම හිරිවට්ටන මරණිය වේදනාවක්...

හත්වලාමයි.. ෂුවර් එකට

මගේ පිම්පල් එක කැඩිලා...

'ඈ... ඈ........... ඌ ඌ ඌ ඌ.... අම්මෝව්.....ඌ ඌ '

ඔන්න කට්ටියම ආයෙමත් මගේ දිහා ස්ටේජ් එකේදී පෙන්නන සර්කස් එකේ උච්චම වේලාවකදී කලිසමේ ඉලාස්ටික් එක කැඩුන එකා දිහා බලනවා වගේ බැලුව. ඒකට උන් තියා මමත් බය උනා.
'... නුඹ මගේ.. ඒ.. ඒ.. හැම භවේ ඒ ඒ... දිව්රලා ආ... සෙනෙහසින්...'

තදකරල අල්ලගත්ත කම්මුල... අම්මෝ.. ඌ ඌ මොකද්දෝ දියරයක් වගේ එකක් ගෑවුනා... අම්මෝ මගේ අම්මෝ මෙන්න පිම්පල් එක කැඩිලා... ලේ එනවා... මගේ ඇස්ගෙඩි දෙක අලියෙක් දැක්ක වගේ ලොකු වෙනකොට වටේ ඉන්න දෙන්නෙක් තුන්දෙනෙක් ඇරුනම ඔක්කොම දෙනා අහක බලාගත්ත. තක්කෙටම පිම්පල් එක කැඩිලා එලියට විද්ද ලේ ටිම දකින්න ඇති ඒ දෙතුන් දෙනා...

'ඔතනින් එහාට වෙනවා අයිසේ..'
'මේ පොඩ්ඩක් ඉඩ දෙනවද'
'... පෙම් සිහිනේ... ඒ ඒ ඒ ඒ ඒ ඒ.........'
'ඔය ඔතන ගල්වෙලා ඉන්නේ නැතුව යනවද එහාට දෙය්යන්ගේ නාමෙන්'

මගේ අම්මගේන්වත් මම මෙහෙම බලු බැනුම් අහල නැතුව ඇති අම්මප. මගුලක් කියනවා, මගේ මුනෙන් මෙන්න ලේ විදිනවා.. අම්මෝ මට බලන්න බැරියෝ.... මම කඩාගෙන බිඳගෙන ඉස්සරහට ගියේ ලේ ගංගාව තව ටිකකින් එලියට පනින එක ඉර හඳ වගේ විස්වාස නිසා.

'.... මා... ආ ආ යා ආ ආ වී... ඊ ඊ ඊ.. ඔබ මාගේ... ඒ ඒ ඒ ඒ...'

දුම් බිම තහනම්
ගැබිණි මවට ඔබේ මේ ආසනය පිරිනමන්න
ස්පෑරෝස් නර්තන....

ඌ ඌ මගේ පිම්පල් එක... කැඩිලා.. අය්යෝ කැඩිලා.... ඔන්න මට දැනෙනවා මගේ අතට මුළු ලේන්සුවම තෙත බරියන් වෙලා... අම්මෝ මට බලන්න බෑ... ලේ විදිනවා... අම්මෝ...

'හුප්.. කොහෙද හලෝ දුවන්නේ.. මෙතැන ඔලිම්පික් යන්නද? යනවා එහාට මගේ ඇඟේ නගින්න ආවේ.. හුහ් අපි නොදන්න වැදගත්කම...'

'ඉන්න අනේ මමත් බහිනවා තමයි ඉස්සරහ හෝල්ට් එකෙන්'

මුන්ට තේරෙන්නේ නැහැ. මම දැන් මෙතැන මැරෙන්නයි හදන්නේ. මගේ දිහා බලන්නේවත් නැද්ද යකුනේ... මම දැන් ලේ ගිහින් මැරෙන්නයි හදන්නේ...

හරියට ටැප් එකකින් වතුර ගිහිල්ල ඉවර වෙනවා වගේ.. ඈ!! නෑ නෑ ටැප් එකේ වතුර ඉවර වෙන්නේ නැහැනේ අයිසේ , මම මේ කිව්වේ ටැංකියකින්..

'ගන්නවා හලෝ මේ වැලමිට'

රැව්ව එකා මගේ මුණ දැක්ක ගමන් බිරාන්ත උනා. දැක්කද, මගේ ලේ දැකල ඌ බය වෙලා තියෙන හැටි? මගේ අතට තදවෙච්ච කම්මුලේ පිම්පල් එකෙන් වැක්කෙරෙන ලේ අත දිගේ බේරෙනවා මට තේරෙනවා...

බලන්න බෑ.. බලන්න බෑ..

කෝ මේ බස් එකේ එල්ලෙන පොල්ල? වමතෙන් අල්ලගන්න එක ලේසි නැහැනේ..

හුම්ප්... යකෝ බ්රේක් ගහන්න එපා බුරුවො මම මෙතැන ලේ යන එක නතරකරගන්න ෆුල් ට්‍රයි එක දෙනවා... අම්මෝ.. ඌ ඌ...

'එහාට වෙනවා අයිසේ මිනිස්සුන්ට බහින්න ඉඩ දීල..'

'ට්‍රින්ග්... ට්‍රින්ග්... ආ හලෝ.. නෑ අනේ මේ බහින ගමන්. පස්සේ කතාකරන්න'
'සුටි පුතා.. මෙහේ... මේ.. මෙහේ ....... රාජම්ම..... බෑක්කෙක ගත්තද... '
'මේ ඔතනින් එහාට වෙලා ඉඩදෙන්න බහින අයට.. ඔය වැලමිට ගන්ඩකෝ...'

පිටවීම පමණයි. රියදුරු දෑතට දෙවි පිහිටයි. එල්ලිලා යන්නේ වැටිලා මැරෙන්නද

'සල්ලි දීල බහින්ඩ... සල්ලි දීල බහින්ඩ..... ඉක්මනට බයින්ඩ... ඉක්මනට බයින්ඩ............'

ඉන්න බෑ... දැන් මගේ ඔලුව කැරකෙනවා.... අම්මෝ ලේ ගිහිල්ල මැරෙයිද? දැන් මොකද කරන්නේ??
මෙහෙම්මම ඉස්පිරිතාලෙට යනවද? නැත්තම් නර්සින් හෝම් එකට? ඉස්පිරිතාලේ දුරයි

'හරියන් හරී......... ඊ ඊ ඊ '

'හුම්ප්'

'මොකද හලෝ කරන්නේ? මැරෙන්න හදනවද? මැරෙන්න ඕනේ නම් තනියෙන් මැරෙනවා, අපිට පව් නොදී... ඔහොම බස්සෙකෙන් පැනල කෙලවගත්තම අපි එපැයි ගෙනියන්න... %$$% බ්ලා .. බ්ලා...'

සේවක පුරප්පාඩු වහා පුරවනු. සජිත් කට අරියි, කියවන්න ජනතා. සිහින හොරු අරං , ලුම්බිණි රඟහලේ. සේල් සේල් ඩයනා තොග අවසන් කිරීමේ සේල්.

පීප් පීප් ... පී පී ඊ ඊ ප්....... පෝං පෝං .. පෑන් පෑන්..
'ඕයි.. කොහෙද ඕයි පාර පනින්නේ... '
දිෂ්.. ඩින් ඩින්... ඩිෂ් ඩුකුකු දුකුක්... අවසාන ප්‍රේ... ඒ ඒ..ම යයි.....

දැන් නම් අතදිගේ ආපු ලේ පාර මැණික් කටුව ගාවත් පාස් කරලා. ටික ටික පහල එනවා මට දැනෙනවා. මවිල් අතරින් වංගු අරගෙන එන වේගෙට ලේන්සුව කම්මුලේ තියල නතර කරගන්න බැරි ලේ විදිල්ලක් දැනෙන්නේ.. අම්මෝ...

අද අදිනවා... අද අදිනවා... කෝටියයි.. වාසනාවට පයින් ගහන්න එපා.... අද විතරයි... අද විතරයි.

සේවක කප්පාදුව වහා නවතනු. මෑන් පවර් සේවක හුරාකෑම හෙලාදකිමු. ජිනීවා මානව හිමිකම් චෝදනාවෙන් රට බේරාදුන් ජනපතිතුමනි, ඔබට ස්තුතියි. පීප් පීප් පොන්ග්.. පොන්ග්.. පාංග්

'කොහෙට යන්නද? ඈ ? දෙසීයක් දෙන්න.. අපෝ බෑ බෑ  දෙසීයට අඩුවෙන් බෑ..'
මේ යක්සයට තේරෙන්නේ නැහැ. මෙතන හදිස්සියක්.

"හරි හරි.... හන්දියට කීයද? හන්දියෙන් බහින්නම්... හදිස්සියක්"

මම කියන්නෙත් නැතුව ත්‍රිවිලරේ පස්ස පැත්තේ ආසනේ පස්ස තියාගත්තා. දැන් මට දැනෙනවා වංගු දෙක තුනකට පස්සේ දැන් ඇත දිනේ ලේ ධාරාව එනවා මගේ වැලමිට හොයාගෙන. මුට පේන්නේ නැද්ද? නොපෙනෙන්නේ මොකද? ඌ බය වෙලා ඉන්නේ ඒකයි.. මේක ජීවිතයත් මරණයක් අතර ප්‍රශ්නයක්...

නාමෙල් මාලනී පුංචි තියටරේ, හොරු සමඟ හෙළුවන්. ලෝක ළමාදින, වැඩිහිටි දින සැමරුම ඔක්තෝබර් 4 වෙනිදා මෙම ස්ථානයේදී.

ටුක්.. බ්රුම්.. බුම් බ්රුම්... බ්රු... ඌ ඌ ඌ ඌ
 මුනේ ලස්සන හදවතේ ඇත්තම්. පැනලා එන්නේ ඇනලා යන්නද? ජයසුරිය කුෂන් වර්ක්ස්.

"මොකක් හරි අවුලක්ද?"

ඌ බලනවා ඕසේට පිටිපස්ස බලන කණ්ණාඩියෙන්.

මම හිතුව හරි, මු දැකල මේ ලේ ගංගාව. තව ටිකකින් මේ ත්‍රිවිලරේ කාපට් එක උඩට වැටෙයි ලේ බින්දු. එකක් දෙකක්ද? නෑ නෑ ... වතුර මලක් වගේ විදින ලේ වලින් දැනටමත් මගේ ලේන්සුව තෙත වෙලා මට දැනෙනවා. ලේන්සුව ගන්න බෑ ලේ විදියි. ඔව්... වතුර මලක් වගේ විදිනවා මට දැනෙනවා. තව තද කලේ නැත්තම් මගේ ඇඟේ ලේ ඔක්කොම යයි..

"නෑ .. එහෙම නැහැ. ඒ උනාට ඉක්මනට යමු"

පෑන් පෑන් .. පීක් පීක්  පෝන් පෝ ...... පොන්ග්

මාතර බත් කඩේ, රතු බත් උදේට, දවල්ට. කුසුම් පොල් ලී. යෝධගම එන්ටප්‍රයිසස්, ඔබේ සියලුම ලි අවශ්‍යතාවයන් සඳහා. ඌ ඌ දැන් ලේ ගැලුමක් විතර ගිහිල්ල වෙන්න ඕනේ. නැත්තම් මෙච්චර කලන්තේ ගතියක් දැනෙන්න විදියක් නැහැ. කෝ මේ වංගුව. රිබෝරින් සඳහා බලයලත් නියෝජිත. ටාටා ජුවෙලර්ර්ස්...
"ඔතන ඔතන.. උහ්.. කෝ පර්ස් එක.. අම්මට හුඩු.."

පෝං පෝන්... පෑන්...

දොහ්... ටොක ටොක ටොක... වඩේ ගන්න රුපියල් පහයි. කඩල මුලක් පනහයි. වඩේ වඩේ....ඊ ඊ ය්යා

ඌ මගේ දිහා බලනවා. මම උගේ දිහා බලනවා. මම සාක්කුව බලනවා, ඌ මගේ සාක්කුව බලනවා.

කෝ පුතේ උඹේ යාළුවො, අනේ මන්දා අම්මේ. කුමා ස්ටිකර් අනුග්‍රහයෙන්. අනුර අඩ්වටයිසින්... ඩිෂ් ඩුම් ඩුම්.. ඩිගිසි ඩිගිසි... ටන ටන නන නා.... බ්රුම්.. බ්රුම් බ්රුම්

"ඉක්මන් කරන්න අප්පා.. මට පරක්කු වෙනවා... ඔහොම කොහොමද පර්ස් එක අල්ලන්නේ.... ඔය.. එක අතින් පුලුවන්ද හලෝ... ආ ආ හරි හරි.... ඔය අත මක් වෙලාද?"

මගේ කකුල්දෙක පන නැති උනා.. අම්මප? ඒ කියන්නේ මගේ අත දිගේ බේරෙන ලේ වලින් අත නෑවිලාද? ඔන්න මගේ ඔලුව කැරකෙනවා... හුම්ප්.. හ්ම්ම්...

"... අප්පෝ... අතින් කයිට්.. හරි හරි... ඇති ඇති... මල ඇනයක් උනානේ... සෙක් ඉතරක්... එහාට වෙනවා ඉතින්... මට හරෝගන්න.."

බොරු ප්‍රෝඩා එපා, වහාම හිඟ වැටුප් ලබාදියව්! එපා සින්නවෙන්න දෙන්න ඔබේ රත්තරන් බඩු, අපි ගන්නවා වැඩි මිලට. අමතන්න. ටිලින්.. ටිලින්... ටිලින් ටිලින් නිනිනි නිනිනි නිනිනි රත්තරනේ.. ඔබ පොඩ්ඩක් අහක බලන තුරු ඉඳලා.. ආ..ආ...

ලේන්සුවේ තෙතබරියන් කමට වඩා දැන් මට දැනෙන්නේ කම්මුලේ ඇතිවෙලා තියෙන වතුර මලක් වගේ විදින ලේ විලෙන් එන පිඩනේ අල්ල මුලට දැනෙන එක ඉවසගන්න බැරිකම. ඒක හරියට දැන් හුම්මානය පොල්කට්ටකින් වහගෙන ඉන්න හදනවා වගේ පීඩනයක්.. ඔලුව පුපුරලා යයිද? නහරයක් පිපිරෙයිද ? ඒ දෙකම නැත්තම් ඇස්වලින් එලියට පනිද මේ පිඩනේ?

කකුල් ඉක්මන් කරලා නොගියොත් අද යන්න වෙන්නේ නැහැනේ නර්සින් හෝම්.. ගියපු ගමන් ඇඳක් දෙයිද? වීල් චෙයාර් එකක් අරගෙන 'දොහ්' ගාල ඉන්දවගනින්ද? එකපාරටම අම්බ්යුලන්ස් එකක් අරගෙනම එන්න වෙයිද?

ඇයි කලින් දැන්නුවේ නැත්තේ? මෙච්චර අමාරු වෙනකල් මොකද පාරේ කලේ? ජිවිත අවදානමක් තියාගෙන බස් එකේ ගියේ ඇයි ? නර්ස්ලා එකාට එකා පරයා මගෙන් ප්‍රශ්න කරනවා මට දැන් මැවෙනවා. ඒ කොහොම වෙතත් දැන් මම පනපිලින් එතනට යයිද කියලවත් ෂුවර් එකක් නැහැ.. අම්මෝ  ඌ ඌ.. මොකද යකෝ බලන්නේ? තේරෙන්නේ නැද්ද හදිස්සි ලෙඩෙක් යනවා...

මැරුණම මගේ අලුත් ඇපල් ෆෝන් එක බෙදාගන්න බැරුව අම්මයි, අක්කයි ගහගන්නවා ෂුවර්. ඊට කලින් මගේ ලැප් එක නම් තාත්ත ගානට විකුණ ගනී.. අම්මෝ ඌ ඌ ඌ දැන් නම් මට තේරෙනවා වැලමිටේ අගටම ආපු ලේ කැටි එක්ක එන ලේ ධාරාව වැලමිටේ තියෙන පහලට උල් වෙච්ච අගින් බිමට වැටෙනවා.. අම්මෝ ලේ... ලේ ගලනවා... දුවපන් යකෝ ඉක්මනට.... ලේ ගිහින් මැරෙනවා කියන්නේ දරුණු තත්වයක්.

'හිම්ප්... හිම්ප්.. හුහ්.. හාහ්.. හාහ්..... ධඃ දොහ් දහ්හ් දොහ්..... ස්රුස්.. ස්රුස්...'

අන්න පේනවා නර්සින් හෝම් එක...

උදරයටත් සෞම්‍යයි, පැනඩෝල්. ඔබේ දරුවාගේ බුද්ධි වර්ධනයට. අම්මලාගේ තේරීම.. 'නී නෝ... නී නෝ...' ඒක මටද?

හඃ හඃ හඃ හඃ...... හුස් හුස්... හති හති

නෑ නෑ .. වෙන්න බෑ..  තව ටිකයි... තව ටිකායි

හඃ හඃ හඃ හඃ...... හුස් හුස්... හති හති

අම්මෝව්.. හුම්ප්!

විසිවෙලා ගියානේ මාව පාවෙලා වගේ!

නොමිලේම ඇඩ් එකක් දීගෙන මම වැටුනේ නර්සින් හෝම් එකේ එනතැනම තියෙන විදුරු බිත්තියේ හොම්බ ඇනගෙන ..

හෑහ්... ආඃ අහ්

විදුරු බිත්තියේ කම්මුල හිටලා 'දොහ්' ගෑවා ! අම්මෝ ඌ ඌ මගේ....

ඔහ්.. මගේ අතේ තිබ්බ පෙගිච්ච ලේන්සුව කෝ? මට අඩි තුනක් හතරක් එහායින් මෙන්න ඒ ලේන්සුව ගුලිගැහිලා ඉන්නවා බයෙන්..! ඈ !! මොකක්

ඒක දාඩිය වලින් පෙඟිලා !! 

මම පටස් ගාල වීදුරුවෙන් මගේ මුණේ ලේ විදිල්ල බැලුව.

කම්මුලේ නහයට ආසන්නයේ

කුරුලෑව.... තදටම වේලිලා.. කරවෙලා... 

"ඇයි ළමයෝ? මොකද්ද ප්‍රශ්නේ?"

ත්‍රිකෝණයක් ඔලුවේ ගහගත්ත නර්ස් නෝනා ඇහුවේ දමනය කරගත්ත කරුණාවකින්.