88. කුරුමිණියෝ මිරිකුණියෝ

ඕකනේ කියන්නේ..

එක කතාවක් ලියනකොට.... තව කතා පේලියක් ඒ එක්කම පෙළ ගැහෙනවා. කලින් 'කුට්ට කුටං ' කතාව ( කතාව කිව්වට කතාවකුත් නෙවෙයි) කියනකොට මගේ පොඩි කාලේ මඩ සෙල්ලමක් විදියට 'ලේනි බර්ඩ්ස් ඇල්ලිල්ල' කියල එකක් කිව්වා නේ.

දැන් ඉතින් ඔහොම කිව්වට මගේ ඔලුගෙඩිය ඇතුලේ ඔය රස්සාවට අදාළ අටෝරාසියක් ජාති පිරිලා තිබ්බත්, ඔය සෙල්ලම මතක් කරපු ගමන් ඔන්න බොලේ පරණ තිබ්බ පිස්සුව ආයෙත් ගැහුවා ඔළුවට !! දැන් ඉතින් සම්ම ජාතියකට ඔපීසියේ වැඩක් කරන්නම හිතෙන්නේ නෑ මේ පිස්සුව ලියනකල්... ඒ හින්ද මම ලියල දානවා...

ඔපීසියේ වැඩ වගේද අනේ මේ වැඩේ? එව්වා කොයි වෙලේ කරගන්න බැරිද?



දැන් මම මේ කියන්න යන්නේ, මගෙත් අපේ අය්යාගේත් පොඩිකාලේ විනෝදාංශයක් ගැන.. මේක විනෝදාංශයක් කියල කිව්වට ඇත්තටම නසරානි වැඩක්. ඒ හින්ද කට්ටිය දැන් සිල් රෙදි ටික පැත්තකින් තිබ්බොත් හොඳයි. ඒ වගේම මෙව්වා ගැන බොබ සේනා එකට කියලා එහෙම කිරිමේල් කඩනවා එහෙම නෙවෙයි හරිද?

අපේ ගෙදර වටේටම ඉස්සර තිබ්බේ කෝපි වත්තක්. ඒ වත්තට පින් සිද්ධ වෙන්න අපි නිමක් නැති අමුතු අමුතු සෙල්ලම් කළා. රොබින් හුඩ් සෙල්ලම කලේ ඔය කෝපි වත්තේ, කෝපි ගස් උඩ. ඒ දවස්වල බට්ටෙක් උන මමත් අය්යලා එක්ක හරි හරියට ඔය සෙල්ලමට ගියත් මොලේ එතරම් වැඩිලා නැහැ කියල තේරෙන්නේ, අය්යලා සෙට් එක නගින කෝපි ගස් ගැන අපි වැඩිය හොයන්නේ නැති එකත්, උන් අපිව පරද්දන්න පාවිච්චි කලේ 'දිමි හමුදාවක්' කියල අපිට වැඩිය තේරුමක් නැති එක ගැන දැනෙන්නේ දැන් හින්ද.

සටන සිද්ධ වෙන්නේ අපි ළඟ ළඟ තියෙන කෝපි ගස් උඩට නැගලා ලි කඩු වලින් 'සටන්' කරන්න පටන් ගන්න එකෙන්. සටන තීව්‍ර වෙනකොට 'ප්‍රති ප්‍රහාර දියත් කරන්ඩෝ.....'

කියල බෙරිහන් දෙන්න මම පුරුදු වෙලා හිටියේ...

ඇත්තටම මම හිතන් හිටියේ ඒකෙ තේරුම බෝට්ටු වගේ දේවල් වතුරට දානවා වගේ දෙයක් කරන්නේ කියල..

අනේ අය්යලගේ උන් ටික මොලේ කල්පනා කරන නගින්නේ දිමි ගොටු අඩුවෙන් තියෙන ගස් උඩට. අපි මැටි මෝල් ටික නගින්නේ ඉතිරි ගස් උඩට.. දැන් ඉතින් අය්යලා කරන්නේ සටන යනකොට හිටපු ගමන් අපිට උඩින් තියෙන දිමිගොට්ටට ෂේප් එකේ පාරක් දෙනවා! ඔලු ගෙඩියේ ඉඳන් පස්ස පැත්ත වෙනකල් දිමියෝ කනකොට අපිට ගහෙන් බැහැල හිස් ලූ.. ලූ.. අත ගෙදර දුවන්නේ පෙට්‍රෝල් ගහපු පූසෝ වගේ! දියත් කරපු ප්‍රතිප්‍රහාරයක් කොහෙද හෙක්!?


මේ සෙල්ලම කරනකොට අඩුම තරමේ එක පැත්තකට තුන් හතර දෙනෙක් ඉන්න ඕනේ. ඔහොම ඔහොම යනකොට අපේ සෙල්ලමේ සෙබළු එකා දෙන්නා අතුරුදහන් උනා. එක එක හේතු හින්ද උනේ, හරියටම මතක නැහැ.

ඔන්න අපේ අය්යා එක දවසක් අමුතු සෙල්ලමකට මාව එක්කන් ගියා.. ඒ තමයි ලේනි බර්ඩ්ස් ඇල්ලිල්ල!!!

මේකට මෙහෙම කිව්වට, ඇත්තටම සෙල්ලම වෙන්න ඕනේ 'කුරුමිණියන් ඇල්ලිල්ල' කියල. මොකද, අපි කලේ විසිතුරු කුරුමිණියන් එකතු කරපු එකයි.

අපේ ගෙදර වටේ තිබ්බ කෝපි ගාල කෙලවර වෙන්නේ පල්ලමක් එක්ක. ඒ පල්ලම මට ඒ දවස්වල දැනුනේ හරියට ට්‍රේෂර් හන්ටින් මුවි වල තියෙන ත්‍රාසය, කුතුහලය, භීතිය පිරුණු අභිරහස් තැනක් හැටියට. හැමදාම මම ඔතනින් පහල තියෙන අපුරු, අත්භූත , මායාකාරී තැන ගැන හිතින් අනෙක වාරයක් කල්පනා කරනවා උනත් ඔතනින් පහලට යන්න හිත හදාගන්න බැරුව හිටියේ. අපේ අයගේ මේ ඇඩ්වෙන්චර් එක තිබ්බේ මේ කියන පල්ලමේ!! ඉතින් මට මේක ත්‍රාසය, කුතුහලය තියෙන දෙයක් වෙන එක අහන්නත් දෙයක්ද?

අය්යත් එක්ක පල්ලමට මම බැස්සේ අය්යා විසින්ම ඒ වෙනකොට හදලා තිබ්බ තාවකාලික ඉනිමගක් හරහා. ලොකු කොහු ලණුවක හරහට ලී කෑලි ගැටගහල හදල තිබ්බ ඒ ඉනිමග ගැටගහල තිබ්බේ පුවක් ගහක. ඕක අල්ලාගෙන අපි පල්ලමට බැස්ස මට මතකයි. හෙක්.. මම හිතන් ඉන්නේ ඔය පල්ලමට බහින පලවෙනි දවසේ මම ට්‍රේෂර් එකක් හන්ට් කරන්න යනවා කියලමයි, කාටවත් හොයාගන්න බැරි අමුතු මකරෙක් වගේ එකෙක් හම්බෙයි කියලයි හිතන් උන්නේ...

ඒ වෙනුවට අපේ අය්යා මාවත් එක්කගෙන ගියා එතන තිබ්බ ලොකු පඳුරු පහුකරගෙන.. එක්තරා ලොකු ගහක් ගාවට. ගැහෙ කඳ පේන්නෙත් නෑ ඒ තරමට වටේට එක එක වැල් ජාති වැවිලා. අය්යා එතන තිබ්බ තද කොළ පාට , බෝ කොලයක් වගේ හැඩයක් තියෙන, පළලින් කෝප්ප කොලයක් තරම් ලොකු කොලයක් උඩට අල්ල තියලා... හරිම හෙමින් ඒ කොලේ යට පැත්ත හැරෙව්වා.....!!!

"මේන් .... බලනවා.... දැක්කද?"

එතකොට තමයි මම මෙතෙක් දැකලා තියෙන විසිතුරුම සතාව මම මගේ පළවෙනි වතාවට දැක්කේ!!!!

"කෑ ගහන්න එපා අයිසේ..... " කියල අපේ අය්යා ඌව අත්දෙක එකතු කරලා වහගත්ත. දැන් මම පණුවෙක් වගේ නලියනවා.

"අනේ අය්යේ... පෙන්නන්නකො.... කෝ..."

මම කියන්නේ නැහැ මු තමයි ලෝකයේ ලස්සනම, විසිතුරුම සතා කියලා. ඒත් අඟල් තුන්කාලක් වත් නැති මේ පුංචි සතා ඒ වෙලාවේ දිලිසිලා මාව පුදුමෙට පත් කළා... මේ ඉන්නේ....

ඔතනින් තමයි මගේ මේ පිස්සුව ඇරඹුණේ.....

අය්යයි මමයි දෙන්නා, ගෙදර හිස් ජෑම් බෝතල්, හෝර්ලික්ස් බෝතල් ඔක්කොම ගල් කරලා හෝදලා ගන්නවා, එක්කෝ අත්තම්ම එහෙම හොදනකල් ඉඳල ගල් කරනවා. ඊට පස්සේ මගේ අර විස්මලන්තයට ගිහින් එක එක කොලේ ගානේ බලමින් 'ලේනි බර්ඩ්ස්' ලා හොයනවා.

උන් අල්ලලා බෝතල් වලට දාල, බෝතලේ කට කඩදාසියකින් වහලා , කඩදාසිය හිල් කරනවා උන්ට හුස්ම ගන්න. කොළ කඩන් ඇවිත් උන්ට කන්නත් දානවා. ඔහොම හොයනකොට පුදුම විසිතුරු සත්තු අපිට මුණගැහුණා. උන් හරිම වර්ණවත්. සමහර දවස් වලට අපි උන් බලන්න යනවා විතරයි. ලස්සන බලල එන්න එනවා. උන් අපි ආව කියල වෙනසක් නැහැ, හැමදාම ඉන්න කොලේ යටටම වෙලා කොලේ පොඩ්ඩ පොඩ්ඩ කකා ඉන්නවා. 

මේ කොලපාට තිත් තියෙන එකා මම හරිම ආසා එකෙක්. ඒ වගේමයි අර රත්තරන් පාට එකා. ඔහොම යනකොට සමහර එවුන් මට හම්බ වෙලා තියෙනවා අඟල් බාගයක් විතර විශ්කම්භයක් තියෙන. උන් හැබැයි අපි අල්ලන්නේ නැහැ... බෝතල් වලට නොදා හැමදාම උන් බලන්න යනවා.

ඔය ලේනි බර්ඩ්ස් බැලිල්ල කරනකොට කාලය යනවද කියල මෙලෝ මලදානයක් තේරෙන්නේ නැහැ. ඒ මදිවට එකින් එක කොළ බලාගෙන බලාගෙන අපි සමහර වෙලාවට අනුන්ගේ ඉඩම් උඩින්, වැටවල් උඩින් කිලෝමීටර් ගානක් ගිහිං!!

ඒ උනාට පේනවා නේද තියෙන විසිතුරු කම? 

ඉතින් ආස හිතෙන්නේ නැද්ද ?

ඔය සෙල්ලමේදී මේ සත්තු ඉන්නවද කියල තේරෙන්න කාරනා දෙකක් තුනක් විතර චෙක් කරන්න ඕනේ. කොලේ පොඩ්ඩක් විතර හිල් හිල් තියෙනවා නම් ඒ කියන්නේ මේ ජාතියේ සත්තු කොලේ යට ඉන්න 'පුළුවන්'

හොරේ.........න් කොලේ හරොල බලන්න ඕනේ...

ඒ කොලේ නැත්තම් වෙන කොලේක... ඒකෙ නැත්තම් වෙන කොලේක... නැත්තම් වෙන කොලේක... ගහක කොතරම් කොළ තියෙනවද? හෙක්... ඒ හැම කොලේකම!!!!!

අබින් කනවා වගේ...

ඔය වැඩේ කොතරම් දරුණුවට ගියාද කියනවා නම්...

එක දවසක් අපේ අම්මා රාජකාරි වැඩකට ගිහින් ඉන්නකොට වැටිලා, දකුණු කකුලේ මැණික් කටුව වළලුකර ගාවින් පුපුරලා ගෙදර ගෙනත් තියෙන්නේ කට්ටිය උස්සගෙන. අපේ අම්ම ඒ දවස් වල ෆීල්ඩ් එකේ යන එක අනිවාර්ය නොවුනත්, ෆීල්ඩ් ඔෆිසර්ලා අයිස් ගහන හින්ද අම්ම එයාලත් එක්කම ගිහින් වැඩේ තිතට කරලා තමයි එන්නේ. එහෙම ගියපු හින්ද අම්මාගේ ප්‍රොජෙක්ට්ස් වල ප්‍රථිපල විදියට ඒ දවස්වල ගොඩක් පවුල් ඔවුන්ගේ ස්වයන් රැකියාවෙන් ඔලුව ඉස්සුවා. ඔහොම ගියපු දවසක තමයි අම්මා කන්දකින් පෙරලිලා තියෙන්නේ. එතරම් දුෂ්කරයි ඒ මිනිස්සුන්ගේ ගමනාගමනය.

දැන් අම්මව ගෙදර උස්සගෙන එනකොට, ගේ දැක්ක ගමන් 

"මගේ දරුවෝ කෝ.."

කියල අපේ අම්මට ඇඩිලා..... 

මෘදු හදවතක් තියෙන අපේ අම්මට දුක හිතෙන්න ඇති අපි ගැන හිතුවම. මොකද මේ දවස් වෙන කොට අපේ අප්පච්චිත් දුර බැහැර හිටියේ. දැන් අත්තම්මයි, වැඩට හිටපු කට්ටියයි ඔක්කොම හොයනවලු මාවයි, අය්යාවයි... 

ගෙයින් එලියට බහින්නේ නැති අපේ අක්කා විතරක් අම්ම ගාවට වෙලා ඉන්නකොට අපේ අම්ම 'අනේ මගේ කොල්ලා කෝ...' කියා කියා අහනවලු.. ( අම්මප මාව ඇහුවේ වත් නැද්ද හැබෑට?) 

බලනකොට අපි දෙන්න කොලෙන් කොලේ බල බලා... ගහෙන් ගහට මාරු වේවි.... ගිහිං කිලෝමීටර් ගානක් දුරට!!! ගෙදර එනකොටත් හවස් වෙලා. අම්මා ඇඩු කඳුලෙන් ඉඳල තියෙන්නේ.  අන්න එදා තමයි අපේ මේ සෙල්ලම මධ්‍යම ආණ්ඩුව දැනගත්තේ!!!

අදටත්, ඕනෑම ප්‍රසිද්ධ ස්ථානයක මෙහෙම වැලක් තිබේ නම් , ඒ වැලේ කොළ තැන තැන් හිල් වගේ හැදිලා තියේ නම්... මගේ සරුවාන්ගෙම කහන්න ගන්නවා කොලේ යට බලනකල්!!! කවුද දන්නේ විසිතුරු කුරුමිණියෙක් හිටියොත් හෙම?????

මේ ලඟක් වෙනකල් මම හිතන් උන්නේ.... මේ සත්තු ලේනි බර්ඩ්ස්ල කියලම තමයි. මේ පොස්ටුවට පින්තුර හොයනකොට තමයි නේ බොලේ දන්නේ මුන් කුරුමිණියෝ කියල!!