188. දුම ( කෙටි කතාව) - 1

කමල් වෙනදා මෙන් නොවී, ගල්පඩියෙන් ඉහළට එසවුණු ඒ නිවස අසල නැවතී පැහැදිලි, උස් හඬක් නංවන පරිදි සිය පාපැදියේ සීනුව තෙවරක් නාදකළේය.

'ට්‍රින්... ට්‍රින්... ට්‍රින්'

සීනුව දෙවන වරට හඬනගද්දී වෙනදා මෙන්ම අඩක් අඩවන් කරනලද ජනෙල් පියන මුළුමනින්ම ඇරී යනවාත්, ඒ සමගම ජනේලයේ ආවරණය කරනලද තිරරෙදි තීරයේ ඉහල කොටසින් මතුවෙන තරු යුවලක් වැනි දෙනෙත පෙනීමත් යන කාරනා දෙකම සිදුවුවත් වෙනසක් නොපෙන්වා තෙවන වර සීනුව නාදකරන්නට කමල් පසුබට වුයේ නැත.

'ලියුම්... ලියුම්'

කමල් උස්හඬින් කියද්දී ඈතින් පෙනුනද ඒ ඇස්වල ඇතිවුණු දීප්තිය වසන් කල නොහැකි විය.

"අපිටද............? කාටද...........?"

වෙනදා මෙන්ම ඒ තරු නෙතැත්තිය උස්හඬින් අසද්දී, කමල්ගේ උගුර සිරකර දමන ලද කලෙක මෙන් බොල් බවින් සිරවී ගියේය. එකවරම හඬක් නිකුත් වුයේ නැතියෙන් තරු නෙතැත්තියගේ කුලී නිවසින් වෙනදා එලියට පනින රුව එකවරම දොර අසලින් මතුවිය.

"අපිටද? "
හැඩිදැඩි සිරුරැති මිනිසා බැරැන්ඩි හඬින් අසනවිටම කමල් සිය උගුර පාදා ගන්නට සමත්විය.

"නෑ නෑ ...... එහා ගෙදරට.... 23 න් 3 ගෙදරට "

එසැනින් තරු දෙනෙත් ජනේලය අසළින් අතුරුදහන්ව ගොස්, වේගයෙන් ඇරුණු දොරෙන් එළියට පනින කෙල්ලෙකුත් දර්ශනය වනවිට කමල්ගේ සර්වාන්ගයම ගල්වී ගොස්, බයිසිකලයේ හැඬලයට දෙඅත් කිටිකිටියේ තදවුයේ නිරායාසයෙනි.



දෙකට බෙදා පීරන ලද ඉනක් දක්වා වූ කෙස්වැටිය ලෙලවමින් කිසිසේත්ම අපරික්ෂාකාරී අඩිවලින් නොයායුතු ගල්පඩි දිගේ , කිසිම පරිස්සමක් නොමැතිවම ඔහු වෙත දිව ආවේ ඔහු හිතාසිටියාට වඩා අතිශයින්ම රූමත් තරුණියකි. කමල් අසලින්ම අවසන් ගල් පඩිය පිම්මකින් නිමකළ ඒ යුවතිය හෙලු දිගු සුසුම ඔහුගේ මුවේ වැදුනා සේ කමල්ට දැනුනද සිහිය එළවාගන්නට ඉන් තව මිනිත්තුවක් ගතවන්නට ඇත.

ඈ ඔහු පෙරදින යටලීයෙන් දුටුවාට වඩා බෙහෙවින්ම ලාබාලය, නයන යුග්මයේ කාන්තිය ප්‍රභාෂ්වරය! කමල් ගිනිකන වැටෙන්නට ආසන්න විය.

"... කෝ... කෝ... මොකද්ද? ලියුමක්ද?"

සිය ලියුම් මිටියෙන් අදාළ ලිපිය උදුරවා ගන්නට සමත් නොඉවසිල්ලකින් තරුණිය කමල්ගේ බයිසිකල හැඬලයේ එල්ලුනාය. කමල් ලියුම් මිටියේ ඉහලින්ම පරිස්සමට තබා තිබුණු සුදුපාට ලියුම් කවරය ඉවසිලිවන්තව සිය දකුනතට ගෙන නොසැලකිල්ලෙන් මෙන් නැවත ලිපිනය කියවන්නට උත්සහ කළේය.

"නිර්මලා පතිරණ.... 23 න් 3.... දවටගහ..."
"ඔව් ඔව්.. මට තමයි... කෝ කෝ දෙන්න...."

කිසිදු අවසරයකින් තොරව සිය ලිපිය ඩැහැගත් තරුණිය එකවරම හැරී ඉහලින් ඇති සිය නිවස වෙත බියපත් බැල්මක් හෙළුවද, එහි හැමදා සේම කිසිවකුත් නොසිටියේය. නමුදු ඒ බැල්ම බලාසිටි සිය අසල්වැසියාගේ උකුසු රුදුරු ඇස් යුග්මය දුටුවේ නිර්මලා නොව කමල් පමණක්ය.

වෙනසක් නොපෙන්වා සිය සිත හා දැවැන්ත පොරයක නිරතවෙමින් කමල් සිය පුරුදු මාර්ගයට බයිසිකලය හරවා පැදීම ඇරඹුවේ මෑතකදී සවිකරනලද සිය පැති කණ්ණාඩියේ දර්ශනය වූ 'නිර්මලා' පිටුපා යන ගමන විඳිමිනි.

****************************************


මතු සම්බන්ධයි .......