59. උපේක්ෂාගේ රහස

තකතීරු වැඩක් කරලා හම්බානක නට්ටන් වෙලා , නහය ළඟට ගිලිලා ඉන්න වෙලාවක කරන්න පුළුවන් හොඳම දේ මොකද්ද?

තවත් ඒ වගේම තකතීරු වැඩක් කරන එක!!! 

හෙහ්.. හෙහ්... මොකද දන්නවද? නහය ලඟට ගිලිලා නම් ඉතින් අහවල් දේකට කරදර වෙනවද? ඊට උඩින් කොච්චර ගියත් එකම සෙතේ...
'හොඳ වැඩේ උඹට... හෙහ්.. මම කිව්වා ඔය මගුල ලියන්නේ නැතුව මෙන්න මේ මගුල ලියන්න කියල, ඇහුවද? ඇහැව්වද ??'

ඔන්න මගේ ඇතුලේ උන්නු එකෙක් මට ඔහොම කිව්වා... ඒ හින්ද ( ඌට ඕනේ හින්ද) මම මේ මගුල ලියනවා..

එහෙමමත් නෙවෙයි, කරපු තකතීරු වැඩේට හුඟක් කලින් ඉඳලයි මම මේ වැඩේට තප්පුලන්න පටන් ගත්තේ. කාර් එකේ, බස් එකේ යන ගමනුත් ; ලොම්බ විකන ෆැෂන් හින්ද අමාරුවෙන් යන වෙලාවල් වලදීත් මට අනේක වාරයක් මේක මතක් වෙනවා..

අද ලියනවා, හෙට ලියනවා කිය කියා හිටියට කෝ කොහෙද ලැබුනේ නැහැනේ. මොකද්ද දන්නවද? ඒක සහසක්! සහස තමයි...

'මම හෙන නාකිච්චියක් අනේ!'



හෑ ?????????? මෙච්චරකල් හිතන් හිටියේ මම හරි හුරුබුහුටි, සුරතල් , මාර ලස්සන චුටි කෙල්ලෙක් කියලනේ? අපෝ නැහැ.. මම හෙන නාකිච්චියක්.. මම හිතන්නේ බ්ලොග් ලෝකේ නාකිම පොර කියල 'හිතන්' ඉන්න එකාටත් වඩා මම හෙනම හෙන නාකී...

පපුව අල්ලාගෙන බිමට පාත් වෙන, ඇස් දෙක නිලංකාර වන, හදිසි වතුර තිබහවන ලක්ෂණ පහළවුවොත් , පොඩි සමා කාලයක් ලබාදෙන්නම්.. එහෙම නැති උන් දිගටම කියෝගෙන යං !

මම මෙහෙම කියන්නේ හොඳට හිතල බලල, කිරල මැනලා , සාක්ෂි ඇතුව.. 

මගේ නාකිකම මට තේරුම් යන්න පටන් ගත්තේ.... හැබෑවටම එහෙම වෙනබවක් මට තේරුනේ නැහැ හරියටම, උනේ මගේ ටේස්ට් එක වෙනත් උන්ගෙන් හාත්පසින්ම වෙනස් වෙන එක විතරයි.. හරියට අර ... The Curious Case of Benjamin Button මුවී එකේ වගේ..

මට ඔය රෝග ලක්ෂණ පහලවෙන්න ගත්තේ ( මේක රෝගයක් කියල මට හිතුනේ ඔය මුවී එක හින්ද මිසක්, මම හිතන් හිටියේ මේක මගේ හැටි කියලමයි ) මම පුංචිම පුංචි කාලේ ඉඳල. 

මේ කාරණෙත් කියන්නම ඕනේ... අපේ අප්පච්චි රස්සාවෙන් මැවීසුරෙක් උනාට , කලාකාමී.. චෙක් මේ මොනවා කියනවද? මෙලෝ කලාවක් නෙවෙයි.. කෙලින්ම චිත්‍රපටි පිස්සෙක්, හින්දි-දෙමළ -සිංහල ඕනේ චිත්‍රපටියක් කිව්වොත් ආයේ වෙන මුකුත් ඕනේ නැහැ ඒ දවස්වල.

මේ පිස්සුව කොතරම්ද කියනවනම් රෙකෝඩ් බාර් පිස්සුවක් වැහිලා තිබ්බ මෑතක් වෙනතුරුම. මම බට්ට කාලේ ඉඳන් අපේ අප්පච්චිට තිබ්බ මේ 'උණ' හින්ද එයා , එයාගේ වියදමින්ම රෙකෝඩ් බාර් එකක් දැම්ම. එයාගේ වියදමින් කිව්වේ (කොහොමත් එයාගේ වියදමින් තමයි අපිත් කෑවේ බිව්වේ.. නැතුව මක් කොරන්නද?) එයාගේ තනි කැමැත්තෙන්, අපේ අම්මගේ නිහඬ අනුමතයෙන්.

මේ රෙකෝඩ් බාර් එකේ කොතරම් චිත්‍රපටි තිබ්බද කියල මම නම් දන්නේ නැහැ. මම දන්නේ ඔය ජේ.වී.පී කලබල තිබ්බ දවස්වල ඔය රෙකෝඩ් බාර් එක  වහල , අපේ අප්පච්චි ඔක්කොම කැසට් ටික ගෙදර පෙට්ටි, අල්මාරි පුරා පුරෝලා තිබ්බ කියල අපේ අම්ම කියනවා ඇහිලා තියෙනවා. අන්තිමට ගෙදර හිටපු අය්ය ගැන තිබ්බ බයට අපේ අම්ම ඒවගෙන් කොටසක් පිච්චුව කියලත් අහල තියෙනවා. ඒ කැසට් දැන් තියෙන ඒවා වගේ නෙවෙයි. ඉස්සර තිබ්බ VHS ඒවත් නෙවෙයි. බීටාමැක්ස් !

ඔහොම පසුබිමක ජිවත් වෙච්ච මට , බට්ට කාලේ ඉඳල හොදට චිත්‍රපටි බලන්න අවස්ථාව ලැබුනේ කිසිම බාධාවක් නැතුව. මොකද ගෙදර පුරා පුරෝලා තිබ්බ චිත්‍රපටි විතරක්ද? වහල දාපු රෙකෝඩ් බාර් එකේ තිබ්බ උපකරණ ජාතිත් එක්ක අපි වෙනම ටෙස්ට් ලැබ් හදාගෙන වගේ හිටියේ.

අපේ ගෙදර ඒ දවස්වල අර අරූගෙ ගෙදර වගේ, හෙන සෙට් එකක් හිටිය කියල මට මතකයි. අපේ අම්මත්, අප්පච්චිත් කලේ තමන්ගේ ගමේ සමහර නෑයින්ට , ගමේ උදවියට ඉගෙන ගන්න, රස්සාවට යන්න වගේ නොයෙකුත් හේතු හින්ද නගරෙට එන්න ඕනේ උනහම කිසිදු කරදරයක් නැති නවාතන්පොලක් සපයපු එකයි. ඒ හින්ද මට වඩා තුන් හතර ගුණයක් වයස අය්යල, අක්කල රොත්තක් අපේ ගෙදර නිතර රැඳුන . ඒවායේ බලපෑම මට තදින් තිබිල තියෙන බව අමුතුවෙන් කියන්න ඕනේ නැහැ නේ. උන්ටත් අපේ ගෙදර කියන්නේ නිදහස් පාරාදීසයක්. අපේ අම්ම මෘදු චරිතයක් හින්ද උන්ට ඕනේ විදියට ඉන්න කිසිම බාධාවක් නැහැ.. ඒ හැමදෙටමත් වඩා.. ඇයි බොලේ... ගෙදර චිත්‍රපටි ශාලාවක් නේ!


මට බයක් වත් නොදැනෙන කාලෙක බලපු 'සත්වෙනි දවස' මොකක් හරි හේතුවක් හින්ද මාව බය කළා... කියන්නද මගේ බට්ටම බට්ට කාලේ බලපු චිත්‍රපටි ලිස්ට් එකේ කොටසක්?

• සත්වෙනි දවස 
• හංස විලක් 
• කැඩපතක චායා 
• හන්තානේ කතාව 
• අල්ලපු ගෙදර 
• මාතලන් 
• පුරන් අප්පු 
• සරුංගලේ 

මේවා මම බලනකොටත් හම්බානක පරණ චිත්‍රපටි... ඒ උනාට.... මට හිතුනේ මම කෙල්ලෙක් විදියට බලන සිරා චිත්‍රපටි කියල. විශේෂයෙන්ම අල්ලපු ගෙදර, මාතලන්, පුරන් අප්පු කියන්නේ මම අදටත් එක විදියට රසවිදින නිර්මාණ තුනක්.

සිංහල විතරද? දෙමළ ඒවා තිබ්බ, මට මතක 'වික්‍රම්' විතරයි.. නියම චිත්‍රපටියක්. කමල් හසන් ඉන්නේ...
ඒ විතරද? ඇයි අපේ අප්පච්චි හින්දි ඒවාට හෙන ආසයි.

• මිස් මේරි 
• කුරුබානි 
• හාති මෙරේ සාති 
• ඒක් පූල් දෝ මාලි 
• බොබී 
• ජන්ග්ලි 
• මධුමති 
• ආරාධනා 
• අභිමාන් 
• ගංගා ජමුනා ( මධුබාලා සිටි සියලුම චිත්‍රපටි වාගේ)
• දෝස්ති ( අමිතාබ් හිටපු සියලුම චිත්‍රපටි වාගේ)
• ඩිස්කෝ ඩානසර් 
• පදෝසන් ( අල්ලපු ගෙදර චිත්‍රපටයේ මුල් හින්දි චිත්‍රපටය)
• මදර් ඉන්දියා 
• බර්සාත් , ආවාරා ඇතුළු රාජ් කපුර්ගේ සියළුම චිත්‍රපටි වාගේ 
• හම් කිසිසේ කම් නහි 
• අමර් අක්බර් ඇන්තනි 
• හීරෝ 
• නාගේන් ( ශ්‍රීදේවි හිටපු නාගිනා නෙවෙයි)

රේඛා, අමිතාබ්, දිලිප් කුමාර් , ශම්මි කපුර් , රිෂි කපුර් ,සහිරා බානු...... අහ් ... කියල වැඩක් නැහැ... මට දැනෙන්නේ මම එයාල පුදුම කාලයක් තිස්සේ දන්නවා වගේ... ඇත්තම කියනවා නම් එහෙම තමයි

මට හිතෙන්නේ  - සැකයක්මත් කියන්න බැහැ -  මම කලින් ආත්මෙත් මේ වගේම චිත්තරපටි පිස්සියෙක්/පිස්සෙක් වෙලා ඉඳල , මේ එක චිත්තරපටියක් බලාගෙන ජොලියෙන් ඉද්දි එකපාරටම 'හුටස්' ගාල ගහල යන්න ඇති..! ටීවී එක නෙවෙයි අනේ... පණ කෙන්ද!!!

මේ දැනුත් මගේ මේ පිස්සුව මට දැනෙනවා.

මට මතකයි ඉස්සර අපේ අය්යල අක්කල සෙට් එක එකතු වෙලා ඔන්න චිත්‍රපටියක් දාගෙන කට්ටියම කටවල් ඇරගෙන (මමත් ඇතුළුව) බලන් ඉන්නකොට මට ප්‍රශ්න මතුවෙනවා

"මොකද අර ඇන්ටි අඬන්නේ?"

මම අහනවා, ආතල් එක කඩපු තරහට කවුරුහරි 'චික්' ගානවා
"අංකල් නැතුව.... මෙ .. මෙ ... එයාගේ අය්ය නැතුව... පොඩි කාලේදී අතරමන් වෙලා"

ඔන්න මට බය හිතෙනවා තනියෙන් කොහෙවත් යන්න. අතරමන් උනොත්? මට හොඳට මතකයි මම ඔය ප්‍රශ්නේ ඇහුවේ 'හම් කිසිසේ කම් නහි' චිත්‍රපටියේ ස්ටේජ් එක උඩ ඉඳන් නියම කොල්ල සින්දුව කියනකොට ( ක්යා හුවා.. තේරා වාදා ....) යට මේසෙක වාඩිවෙලා උන්නු කෙල්ල අඬනකොට

මුලදී අහන ප්‍රශ්න වලට ඔහොමවත් උත්තරයක් ලැබුනට, පස්සේ නම් උන්ට ප්‍රශ්නෙවත් ඇහෙන්නේ නැහැ ( අපේ ආණ්ඩුව වගේ... හා.. හා.... දේශද්‍රෝහී කතා එපා හරි...)

ඔන්න මගේ චිත්‍රපටි නාකිකම...

කොටිම කියනවා නම්, මම ගිය ආත්මෙත් අවුරුදු 10 විතර ඉඳන් බලපු චිත්‍රපටි වලට තාමත් ආස නාකි පොරක්.. ඔය පිස්සුව කොතරම්ද කියනවා නම්, තවමත් මම ඔය කියපු ජාතියේ චිත්‍රපටි සින්දුවක් එහෙම ඇහුනොත් පරල වෙනවා.. මම දන්නා කාලේ ඉඳන් ITN එකේ යන 'භාරත ගී වින්දන' වරද්දන්නෙ නැතුව බලනකොට මට මෙහෙමත් හිතෙනවා..
'යකෝ.... කෝල් කරන්නෙත් හොට බිම ඇනිච්ච උන් වෙච්චි...'

චිත්‍රපටි ගැන තව ලිව්වොත් වෙන නාකි කම මනින ඒවා ගැන ලියන්න වෙන්නෙම නැහැ...

මෙන්න අනිත් නිර්ණායකය: සින්දු

මම පරණ සින්දු වලට චුන් වෙන නාකි පොරක්! පරණ කියන්නේ සුනිල් ශාන්තගේ නෙවෙයි... සුනිල් එදිරිසිංහ, අමරසිරි පීරිස් , සෝමතිලක ජයමහ ( මගේ සුවිශේෂ ගායකයෙක්!) මම හිතන්නේ මේ සෙට් එකට මම වගේ නාකියෝ විතරක් නෙවෙයි , අලුත් පරපුරෙත් කට්ටිය හෙන කැමතියි. බොරු කියන්නේ මොකටද ඉරාජ් නම් මට පේන්න බැහැ... නාකි උනත් B &S ට කැමතියි.

සිංහල සින්දු වලට වඩා මාව පිස්සු වට්ටන්නේ හින්දි පරණ සින්දු වගේම ඉංග්‍රීසි කන්ට්‍රි මියුසික්.... අම්මෝ.. මගේ දවසම ගෙවෙනකල් මට අහන් ඉන්න පුළුවන් ඒවා......

ටික කලක් ඩුබායි ඉන්නකොට මට අහම්බෙන් එක රේඩියෝ චැනල් එකක් අහු උනා, හරියට නිධානයක් පෑදුනා වගේ! ඒ චැනල් එකේ යන්නේ හින්දි පට්ට පරණ සින්දු...... මම ඕක හවසට අහන්නේ වටේ පිටේ වෙන්නේ මොනවද කියලවත් ගානක් නැතුව!!! ගෝල්ඩ් FM ඒ අතින් සුපිරි.

මට ඉස්සර ලෙඩක් තිබ්බ දෙයක් එක පාරක් දැකපු/කියෝපු ගමන් මතක හිටිනවා. දහම්පාසලේ, ඉස්කෝලේ උනත් පාඩම් දෙන දෙයක් තිබ්බ නම් මම තමයි මුලින්ම දෙන්නේ. මගේ වෙලාවට ඕලෙවල් වලින් පස්සේ ඔය ලෙඩේ නිට්ටාවට සුව උනා නේ.... චික් විතරක්, ඒ ලෙවල් වලට ඒක තිබ්බනම් අද මම නාසා එකේ නොවෑ !! (වෙලාවට උන්ට රොකට් යවන්න තව පින තිබ්බ හින්ද බේරුනා)

ඕක හින්ද වෙන්න ඇති, මම ඒ බලපු චිත්‍රපටි වල සින්දු මට අදත් මතකයි. ඒ වගේමයි කන්ට්‍රි මියුසික් වලින් යන ඕනෙම සින්දුවක් උනත්...

Don't Cry Joni - එහෙම එකවරින් අහපු ගමන් මතකේ හිටපු සින්දුවක්
SOMEWHERE BETWEEN (YOUR HEART AND MINE) - ඒකත් ඒ වගේ

හැබැයි නාකි හින්දම, කලින් ආත්මෙදි පණ ඇරලා හිටපු 'එල්විස්' ගොය්ය කියන ඕනේ එකක් මට මාර කික් එකේ අහන් ඉන්න පුළුවන්.

මම හිතන්නේ දැන් හොදටෝම ඇති, ඌරෙක් උනත් මඩ නාන එකේ ක්‍රමයක්, වෙලාවක් තියෙනවා නේ....

ඔන්න කර වටක් ගිලිලා, නහයට ඇවිත් තිබිල.. දැන් නළල හරියේ තියෙන්නේ....

සහස කිව්වා..... අපි ගියා